Consuminderen en frutsels voor de kinderen

Afgelopen maand heb ik veel meer boodschappen gedaan dan normaal. Aanleiding daarvan waren twee verjaardagen en Richard's afstudeerfeestje. Vanalles te vieren en dat doen we uiteraard met vrienden en familie, die we vervolgens allerlei lekkere hapjes, taart en een etentje aanbieden. Ik vind het leuk om iedereen te verwennen en meer dan eens waren de verleidingen in de supermarkt te groot. Het maandbudget is er doorheen gevlogen en moest meer dan eens aangevuld worden door de spaarrekening. Nu zat er toch al niet zoveel rek meer in het boodschappengeld. Sinds Tygo er met zijn komst voor zorgde dat wij een echt gezin werden, deden we steeds boodschappen voor ongeveer 60 Euro per week. Daarvan haalden we alles wat we nodig hadden bij de supermarkt en bij de drogist (dus ook shampoo en luiers). Toen we Sofie erbij kregen, verhoogde ik het budget naar 70 en al snel 80 euro per week. Of de boodschappen echt allemaal zoveel duurder zijn geworden, weet ik niet. In de afgelopen twee jaar is het budget zo ver opgelopen, dat we regelmatig tegen de honderd Euro per week uitgaven aan de boodschapjes. En als er dan nog een paar feestjes bijkomen en diezelfde maand gaat de wasmachine, de auto en de computer kapot. Dan is het wel even schrikken en inschikken. Natuurlijk heeft het ook voordelen hoor, heel veel boodschappen doen. We kregen echt heel veel stickers, kleine plastic prulletjes en spaar-ze-allemaal-frutsels voor de kinderen. Jammer dat ze er de leeftijd nog niet voor hebben, anders was er in ieder geval nog iemand blij geweest met al dat geldverspillen.

Zo kon het echt niet verder en dus heb ik sinds deze week weer de hand op de knip. Terug naar zeventig Euro, dat is het doel. Ik heb er natuurlijk ook wel even bij stil gestaan hoe ik dat ga aanpakken. Een aantal 'goede gewoontes' mogen blijven. Twee keer per week boodschappen doen (in plaats van dagelijks), alleen kopen wat er op het lijstje staat en alleen echte aanbiedingen (dingen die we ook echt nodig hebben en flink in prijs verlaagd zijn) groot inslaan. Een paar weken geleden had de C1000 'proefflesjes' in de aanbieding van Robijn wasverzachter. Voor maar een euro per flesje. Ik zag een vrouw met een tiental van die flesjes in de kar, dus heb ik het betreffende gangpad ook maar even opgezocht. Wij gebruiken namelijk ook altijd de hypoallergene versie van Robijntje. Helaas, na even rekenen bleken de kleine flesjes precies even duur per liter, als de grote verpakking! En dus betekende deze aanbieding wel meer ruimtegebrek in de badkamerkast en ook meer afval, maar helaas niet meer wasverzachter voor hetzelfde geld.
Daarnaast moeten er wat gewoontes opnieuw ingevoerd worden. Ten eerste niet meer twee keer in de week makkelijk naar de C1000 om de hoek, maar een keer naar de Lidl en een keer naar de C1000. Van tevoren uitvogelen wat waar in de aanbieding is en daar gebruik van maken.
Ten tweede minder kant-en-klaar. Dus weer vaker zelf de aardappeltjes schillen, in plaats van die makkelijk voorgeschrapte krieltjes. Zelf een vegaburger maken, zelf eierballen draaien en af en toe zelf jam maken. Lekkerder, gezonder, leuker, goedkoper. Als ik dit straks teruglees vraag ik me af waarom ik er eigenlijk mee gestopt ben. Iets in mij weet het antwoord natuurlijk wel: moe. Maar ja, met twee peuters blijf ik voorlopig ook nog wel even moe. Dus dat mag geen dagelijks excuus meer zijn. Tot slot minder luxe uitgaven. Tijdschriften bij de bieb lenen, zelf een pakje drinken mee bij een uitstapje met de kids, wat vaker de kattenbak uitscheppen in plaats van het hele grind vervangen, dat soort dingen. Alle beetjes helpen!

Vandaag voor vier dagen boodschappen gedaan bij de C1000. Ik was maar 23 Euro kwijt. We kregen maar twee plastic frutsels. Gelukkig hebben we ook maar twee kinderen.

Zelfgemaakte jam van zelfgeplukte bramen, aangevuld met twee nectarines en een appel. De kinderen vonden het geweldig om bramen te zoeken, het is voordelig, maar vooral ook heel lekker!